مریم از نفخه روح القدس خلق شد؛ فاطمه علیها السلام از میوه های بهشتی.
مریم در رحم سخن گفت؛ زهرا علیها السلام در رحم با مادر سخن گفت.
نمو مریم به نوعی خاص غیر طبیعی به طرز احسن بود چون مادرش او را تقدیم خدا کرده بود علاوه بر لطف عام، خداوند به لطف خاص به او نمو داد. (وَ اَنْبَتَها نباتاً حَسَناً) (و او را بر رویانیدن نیکو رویانید) به نوعی خاص از صلاح و عفت و حیا رویانید؛ در حق زهرا علیها السلام آمده که نمو یک روز از او به قدر یک هفته یا یک ماه بود.
مادر مریم نذر کرده بود او را محرّره (خدمتکار مسجد) نماید؛ بانو خدیجه نیز بنابر حدیثی، زهرا علیها السلام را محرّره گردانید.
نخستین بانویی که بتول ملقب شد و عذرا خوانده شد و نامش با مسمایش مطابقت داشت مریم بود که لایق عبادت و خدمت بیت المقدس باشد و به خدمت اشتغال ورزد؛ این صفت، کاملش در بانو زهرا علیها السلام بود.
مریم عابده و خادمه خانه خدا بود؛ فاطمه علیها السلام عابده در معبد خود در بیت رسالت و معدن وحی بود.
مریم در جمال، شهره آفاق بود و در محراب از نور رویش نیازی به چراغ نبود؛ فاطمه علیها السلام شهره جهان و عالم ملکوتیان بود و نور رویش در محراب علاوه بر جهان خاکی به آسمانها میکشید.
مریم مورد قبول الهی واقع شد به قبول نیکو؛ فاطمه علیها السلام هم به قبول نیکو حبیبه خدا و ناموس کبریا شد.
مریم و عیسی «علیه السّلام» را خداوند آیت قدرت گردانید؛ فاطمه علیها السلام را لیلة القدر، کوثر و نصر نامید.
به مریم عصمت داد (والَّتی اَحْصَنَتْ فَرْجَها) (و آن زنی که فرج خود را نگه داشت)؛ به فاطمه علیها السلام نیز عصمت داد.
خداوند مسیح را شاهد مریم در گهواره قرار داد تا عصمت او ظاهر شد؛ خداوند حسن علیه السلام را شاهد فاطمه علیها السلام درباره فدک قرار داد.
مریم را خدا از مکر یهود نگه داشت؛ زهرا علیها السلام را از مکر قریش و دشمنان نگه داشت.
مریم ناملایمات و تهمتهای بسیار دید؛ فاطمه زهرا علیها السلام هم ناملایمات فراوان از امت دید.
خداوند غسل مریم را به دست پیغمبر معصوم و ملائکه قرار داد زیرا معصوم را جز معصوم غسل نمی دهد؛ فاطمه زهرا علیها السلام را نیز امیرالمؤمنین علیه السّلام غسل داد و به خاک سپرد.
هر دو مخفی به خاک سپرده شدند.
بر آن دو رزق بهشتی آمد.
قدمهای آن دو در عبادت ورم کرد.
آن دو بانو مستجاب الدعوه بودند.
آن دو بانو در خانواده انبیاء محترم بودند. حتی مریم را زکریا خدمت می کرد. فاطمه علیها السلام را خاتم الانبیاء خدمت می کرد.
نام آن دو بانو در عالم در نهایت عظمت، با جلال باقی مانده و در بیش از بیست آیه در قرآن نام مریم آمده و بیش از اینها در شأن زهرا علیها السلام نازل شده.
هر دو عالمه بودند و معرفتشان به پروردگار زیاد بود.
هر دو بانو دارای طهارت از حیث خلقت و نسل بودند که آیه تطهیر در شأن زهرا علیها السلام نازل گردید.