در مورد نویسندگی اعضای خانواده حضرت زهرا علیها السلام و خود آن بانو شواهد بسیار وجود دارد. از جمله در تاریخ است هنگامی که حضرت علی علیه السلام بر بالین سر فاطمه علیها السلام آمدند و روپوش را از صورت فاطمه علیها السلام کنار زدند، «فاذا برقعة عند رأسها فنظر فیها فاذا فیها بسمالله الرحمن الرحیم هذا ما اوصت به فاطمة...» (6) ناگهان دست نوشته ای را نزد ایشان یافتند پس در آن دقت نمود که آن متن وصیت نامه حضرت زهرا علیها السلام بود.

همچنین در تاریخ زندگی امیرالمؤمنین آمده است که آن بزرگمرد الهی کاتب وحی پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله بودند و علاوه بر کتابت قرآن، صحیفه فاطمیه علیها السلام نیز حاصل دست نوشته های حضرت علی علیه السلام بوده است.

امام صادق می فرمایند: پس از رحلت رسول گرامی صلی الله علیه وآله جبرئیل بر فاطمه زهرا علیها السلام فرود می آمد و ضمن تسلی حضرت، حضرت را به اخبار غیبی مطلع می ساخت و علی علیه السلام این اخبار غیبی را می نوشت. (7)

علاوه بر این نامه های متعدد نهج البلاغه که تعداد آن به 79 نامه می رسد و نامه ها و دست نوشته های امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام که به طور مسلّم آنچه در تاریخ آمده بخشی از نامه های آن بزرگواران است، نشان دهنده وجود قدرت نویسندگی در حدّ عالی در این خانواده ملکوتی می باشد و جالب توجه این که از همان کودکی یکی از عادتهای مستمر حسنین خطاطی و کتابت بوده است و داوری نسبت به زیبایی خط آنها را نیز پیامبر اکرم و یا حضرت علی علیه السلام و حضرت زهرا علیها السلام برعهده داشتند.