فراوان دیده می شود که در طول تاریخ مطالب حقی دستخوش تحریف و دستمایه افرادی باطل و سودجو قرار گرفته و از حقیقت معنای خود انحراف یافته است.

واژه مقدس «رب» دستاویز مستکبرانی قرار گرفته که فرعون وار کوس اَنَا رَبُّکُمُ الْاَعْلی (6) زدند؛ واژه «نبی» دستمایه پیامبرانی دروغین و مدعیانی ناحق شد؛ واژه «خلیفه» و «رهبر» نیز در تاریخ اسلام از این سوء استفاده مستثنی نبود و به نام خلافت پیامبر و رهبری امت اسلام چه بلاها که دامان امت اسلامی را نگرفت و چه ضربه های جانکاه بر پیکر اسلام و مسلمانان وارد نیامده و آنان را تا ظهور دولت حق دچار پراکندگی و اختلافات درونی و برادرکشی و هزاران مشکل دیگر نکرد!

از جمله آنکه حدیث شریف «اَلْخُلَفاءُ بَعْدی اِثْناعَشَرَ» که به حق جز بر امامان دوازده گانه شیعه منطبق نیست بر خلیفه گانی منطبق گشت که از اسلام جز نامی نداشتند... (7) .

پیامبر اکرم صلی اللَّه علیه و آله از نخستین روزی که دعوت خود را در میان خویشان نزدیک خود آشکار نمود تا واپسین روز عمر شریف خویش به هر مناسبتی و در هر مجلس و انجمنی با تصریح و کنایه و به هر طریق ممکن دیگر جانشینان خود را به مسلمانان معرفی می نمود. نصوصی که از پیامبر گرامی صلی اللَّه علیه و آله درباره فضائل و اشاره به خلافت اهلبیت علیهم السلام در کتابهای شیعه و اهل سنت وجود دارد در مجموع بیش از سایر احادیثی است که درباره تک تک موضوعات و دیگر مسائل اسلامی به جای مانده است. حدیث وصایت، حدیث اخوت، حدیث ولایت، حدیث طیر، حدیث رایت، حدیث منزلت، حدیث سفینه، حدیث ثقلین و ده ها و صدها نص و تصریح و کنایه از آن بزرگوار در تعیین اوصیا و جانشینان حضرتش در اختیار مسلمانان قرار دارد.

همه این احادیث که کتب مخالفان سرشار از آنهاست حجت قطعی بر حقانیت امامان شیعه است، صرف نظر از دلایل عقلی و نقلی فراوان که بر تأیید این مطلب می افزاید.

از جمله این نصوص، احادیثی است که پیامبر گرامی صلی اللَّه علیه و آله «اهل بیت» خویش را به عنوان جانشینان خود و رهبران امت اسلامی معرفی نموده است.

اما از آنجا که امکان داشت واژه «اهل بیت» دستخوش تحریف قرار گیرد و امت اسلام در تعیین مصداق آنها دچار اختلاف گردند، حتی همسر پیامبر صلی اللَّه علیه و آله خود را مصداق «اهل بیت» بدانند، آن حضرت دست به دو ابتکار شگفت زد:

نخست آنکه در بسیاری از بیانات خود نامهای آنان را یکایک برد و آنان را به نام و نشان معرفی فرمود، حتی بامدادان به وقت نماز صبح به در خانه علی و زهرا علیهما السلام می رفت و آن خانواده را خطاب به «اهل بیت» نموده و به نماز دعوت می کرد.

ابتکار دیگر همین کار بدیعی است که در طی حدیث کساء به آن اشاره شده و جای هیچ شبهه ای باقی نگذارده و برای همیشه خط بطلان بر روی توجیهات کسانی کشیده که خواستند خود یا دیگران را از اهل بیت و در نتیجه زمامداران امت قلمداد کنند.

البته باید دانست که مصداق اولیه اهل بیت همان پنج تن آل عبا هستند، ولی نه امام معصوم دیگر از اولاد امام حسین علیه السلام بنابر وحدت ملاک، یعنی عصمت و طهارت، و نیز بر اساس معرفی رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله و معرفی همین افراد اهل بیت، جزء اهل بیت محسوبند و جانشینان حقیقی رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله می باشند.