شهید ثالث آخوند ملا محمد تقی قدس سره در مجلس سی و ششم مرسلاً روایت کند که روزی امیرالمؤمنین بر فاطمه زهرا وارد شد در حالتی که مزاج شریف آن بانوی عصمت از صحت منحرف شده بود و در بستر افتاده بود حضرت سر آن معصومه را به دامن گرفت و فرمود: ای فاطمه! بفرما که چه میل داری از من بطلب آن معدن حیا و عفت عرض کرد یابن عم من چیزی از شما نمی خواهم حضرت اصرار فرمود فاطمه عرض کرد یابن عم پدرم بمن سفارش کرده که از شوهرت علی هرگز چیزی خواهش مکن مبادا ممکن او نباشد و خجالت بکشد آن جناب فرمود ای فاطمه! به حق من آنچه میل داری بگو. عرض کرد حال که مرا قسم دادی اگر برای من اکنون اناری به دست بیاید خوب است آن حضرت برخاست و برای طلب انار از خانه بیرون آمد از اصحاب جویای انار شد. عرض کردند فصل آن گذشته مگر آن که چند روز قبل برای شمعون یهودی از طائف چند دانه آوردند آن جناب خود به در خانه یهودی رفته دق الباب کردند شمعون بیرن آمد دید جناب امیرالمؤمنین اسدالله الغالب می باشد عرض کرد یا علی چه باعث شد که بدین جا تشریف فرما شدید حضرت فرمود شنیده ام چند دانه انار به جهت تو از طائف آورده اند آمده ام یک دانه خریداری بنمایم برای بیماری که دارم عرض کرد یا علی چیزی از آنها باقی نمانده همه را فروختم آن جناب به علم امامت می دانست که یکی باقی مانده از این جهت فرمود برو تفحص بنما شاید یکی باقی باشد که تو مطلع نباشی عرض کرد از خانه خود مطلع هستم می دانم که نیست. زوجه شمعون عقب در بود از حکایت مطلع شد گفت: ای شمعون! من یک دانه انار ذخیره نموده ام و در زیر برگها پنهان کرده ام که تو مطلع نیستی آن گاه انار را آورد و به دست آن حضرت داد آن جناب چهار درهم به او داد شمعون گفت قیمت او نیم درهم است حضرت فرمود: این زن به این جهت، انار را نگاه داشته شاید نفعی در نظر داشته سه درهم و نیم زاید از آن او باشد سپس آن جناب روانه به سوی خانه شد در اثنای راه صدای ضعیفی و ناله غریبی بگوشش رسید به دنبال ناله رفت تا وارد خرابه گردید دید شخصی نابینا و مریض سر به بستر خاک نهاده می نالد آن امام رحیم و رئوف نشست و سر او را در کنار گرفت و با کمال مهربانی فرمود ای مرد چه کسی و از کدام قبیله ای و چند روز است بیماری، عرض کرد ای جوان صالح من مردی از اهل مداین می باشم قروض بسیار پیدا کردم ناچار به کشتی نشستم و به جانب مدینه رهسپار شدم با خود گفتم بروم خدمت مولایم امیرالمؤمنین شاید آن حضرت چاره کار من بنماید و قرض مرا ادا فرماید حضرت فرمود اکنون چه میل داری عرض کرد اگر یک دانه انار برای من پیدا می شد میل داشتم حضرت فرمود من یک دانه تهیه کردم برای بیمار عزیز خود ولی تو را محروم نمی کنم نصف آن را به تو می دهم پس انار را کم کم در دهان آن مریض ریخته تا تمام شد بیمار گفت اگر مرحمت بفرمائی و نصف دیگر را هم کرم نمائی بسا باشد حال من خوب شود آن حضرت خجالت کشید و با نفس خود خطاب کرد که یا علی مریض، در این خرابه غریب و بی نوا و منقطع از همه جا به رعایت اولی است شاید خداوند متعال برای فاطمه وسیله دیگری فراهم بنماید سپس آن نیم دیگر را به او داد تا تمام شد با دست خالی از خرابه بیرون آمد آهسته به سوی خانه روان شد و سر به جیب تفکر فرو برده تا به در خانه رسید حیا کرد وارد خانه بشود با خود گفت از شکاف در نگاه کنم ببینم فاطمه در خواب است یا بیدار چون نظر کرد دید فاطمه تکیه کرده است و طبقی از انار در پیش او است تناول می نماید آن حضرت به غایت مسرور شد سپس داخل خانه گردید چون ملاحظه فرمود دید آن طبق از انار این عالم نیست چون احوال فاطمه را پرسید عرض کرد یابن عم چون تشریف بردی زمانی نگذشت که من عرق صحت کردم ناگاه صدای دق الباب بگوشم رسید فضه رفت شخصی را دید بر در خانه که طبقی انار به دست دارد و می گوید امیرالمؤمنین این را برای فاطمه فرستاده است.