موسی بن قاسم از علی بن جعفر روایت کرده است که از حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام درباره این آیه پرسیدم:
اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاةٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ کَأَنَّهَا کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ (50)
فرمود: مقصود از مشکوة فاطمه، و مصباح حسن، و زجاجه حسین است.
«کوکب درّی» فاطمه است که در بین زنان جهانیان ستاره ای درخشان بود، .... و مقصود از «نور علی نور»، در وجود حضرت فاطمه امامانی هستند که یکی بعد از دیگری می آیند، خداوند به نورش هر که را بخواهد هدایت می کند، یعنی به ولایت ما هدایت می کند. (51)
(50) نور، آیه 35.
(51) العمدة، ص 356.