ریحانه پیامبر در آیینه شفاف دومین امام نور، حضرت مجتبی علیه السلام دارای روحی بزرگ و قلبی خدادوست و مردم خواه است و کیفر دشمنی با او، آتش شعله ور دوزخ.
او در اشاره به این روح توحیدگرایانه و بشر دوستانه مام ارجمندش، از نماز و نیایش شبانه و دعاهای خیرخواهانه و درس آموز او سخن دارد و روشنگری می کند که آن حضرت هماره درس رعایت حقوق و حرمت دیگران را می داد و می فرمود: پسرم! باید نخست در اندیشه آسایش و آرامش دیگران بود و آن گاه خویشتن.
«الجار ثم الدار....» (8)
و نیز آورده اند که آن حضرت به یکی از سرکردگان سپاه شوم سقیفه فرمود:
«هان ای مغیره! تو همان تیره بخت و بیداد پیشه ای هستی که در یورش بی رحمانه دژخیمان استبداد به کانون وحی و رسالت شرکت داشتی؛ پس در انتظار آتش شعله ور دوزخ باش!»
«و انت ضربت فاطمة بنت رسول الله حتی ادمیتها و القت ما فی بطنها... و قد قال لها رسول الله: انت سیده نساء اهل الجنة، والله مصیرک الی النار.» (9)
افزون بر این، امام مجتبی علیه السلام در بسیاری از نامه های سیاسی- اجتماعی و سخنان روشنگر و مناظره های خویش با باند پلید اموی، بارها به شکوه و عظمت چنین مادری افتخار می کند و او را برترین مادر گیتی می شناسد و می شمارد.
(8) وسائل، ج2، ص511؛ بحارالانوار ج 43، ص 81؛ المحجة البیضاء، ج4، ص208.
(9) احتجاج طبرسی، ص137.