بالاترین مرحله قرب «فنا» است. «فنا» به معنی فراموش کردن همه چیز، و همه کس، و حتی فراموش کردن خویشتن در برابر خداوند. یعنی انسان به مرحله ای برسد که جهان هستی را جز سرابی نبیند، و عالم آفرینش را جز سایه ای کمرنگ مشاهده نکند. خویشتن را پروانه وار در آتش شمع وجود او بسوزاند، و هستی خویش را در هستی او محو و نابود ببیند.

یکی از آثار رسیدن به این مقام، «تسلیم مطلق» در برابر اراده اوست، آنچه او می خواهد، بخواهد، و آنچه او می پسندد، بپسندد. هم رضای او رضای خدا باشد، و هم رضای خدا رضای او.

و با در دست داشتن این معیار به سراغ مقام عرفان بانوی اسلام، فاطمه زهرا علیها السلام و قرب او در درگاه خدا می رویم و این حقیقت را از زبان پیامبر بزرگ صلی اللَّه علیه و آله می شنویم:

در کتابهای متعدد معروفی از اهل سنت و در روایات متعدد و فراوانی آمده است که پیغمبر به فاطمه زهرا علیها السلام فرمود:

«إن اللَّه یغضب لغضبک و یرضی لرضاک» (1) .

خداوند بخاطر خشم تو خشمگین می شود، و به خاطر رضای تو راضی.

در صحیح بخاری که معروفترین منابع حدیث اهل سنت است چنین می خوانیم:

پیغمبر اکرم صلی اللَّه علیه و آله فرمود:

«فاطمه بضعة منی فمن اغضبها فقد اغضبنی» (2) .

فاطمه پاره وجود من است، هر کس او را به خشم آورد مرا به خشم آورده است.

و نیز در همان کتاب در جای دیگر می خوانیم: پیغمبر صلی اللَّه علیه و آله فرمود:

«فانما هی فاطمة بضعة منی یریبنی ما ارابها و یوذینی ما آذاها» (3) .

فاطمه پاره وجود من است، هر چیز که او را ناراحت می کند مرا ناراحت می کند، و هر چه او را آزار دهد مرا می آزارد.

احادیث در این زمینه بسیار است و همگی حاکی از مقام بلند فاطمه زهرا علیها السلام در معرفت پروردگار و مقام عصمت و اخلاص و ایمان اوست، او به جایی رسیده که خشنودی و غضب او، خشنودی خدا و رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله شده است، و این ارزشی است والا که هیچ چیز با آن برابری نمی کند.

رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله می فرماید:

«فاطمة بضعة منی من سرها فقد سرنی، و من سائها فقد سائنی».(4) .

فاطمه پاره تن من است کسی که او را خوشحال کند مرا خوشحال کرده است و هرکس که به او بدی کند با من بدی کرده است.

از امام صادق علیه السّلام پرسیدند: بعضی از جوانان حدیثی از شما نقل می کنند که باور کردنی نیست! آنها می گویند شما فرموده اید: خدا از خشم فاطمه به خشم می آید.

امام صادق علیه السّلام فرمود: مگر شما این روایت را در کتاب های خود ندارید که خدا از خشم بنده مؤمن به خشم می آید؟

گفتند: چرا.

امام علیه السّلام فرمود: «فما تنکرون ان تکون فاطمة علیها السلام مؤمنة یغضب الله بغضبها و یرضی لرضاها؟»

پس چرا منکر این حقیقت هستید و باور نمی دارید که فاطمه زنی مؤمنه باشد و خدا از خشمش خشمگین و از خشنودیش خشنود شود؟

راوی پس از قبول فرمایش امام علیه السّلام گفت: الله اعلم حیث یجعل رسالته.

خدا داناتر است که مقام رسالت و امامت را به چه کسی تفویض فرماید. (5)